We wszystkich dyscyplinach sportu sprawność fizyczna tworzy fundament pod budowę przyszłej specjalizacji. Im wyższy poziom sprawności fizycznej tym trwalszy fundament budowli konkretnej dyscypliny.
Co to jest sprawność fizyczna?
Pod tym pojęciem należy rozumieć wysoki poziom rozwoju podstawowych cech motorycznych na tle indywidualnych warunków osobnika.
- aktualny wiek
- wzrost
- ciężar ciała
Tak wiec podnoszenie poziomu sprawności fizycznej ogólnej, będzie polegało na rozwoju jej elementów – cech motorycznych :
- szybkości ogólnej
- siły ogólnej
- wytrzymałości ogólnej
- zręczności (zwinności)
- gibkości ogólnej
SZYBKOŚĆ OGÓLNA – to umiejętność wykonywania szybkich ruchów pojedynczych, cyklicznych w stosunkowo krótkim czasie.
SIŁA OGÓLNA – określa przygotowanie wszystkich zespołów mięśniowych do wykonania wszechstronnej, różnorodnej pracy fizycznej.
WYTRZYMAŁOŚĆ OGÓLNA – to przygotowanie organizmu do wykonywania długo trwających wysiłków mięśniowych.
ZRĘCZNOŚĆ (ZWINNOŚĆ) OGÓLNA – to umiejętność wykonywania różnorodnych, w miarę skomplikowanych, jednak mało znanych a nawet nowych czynności motorycznych.
GIBKOŚĆ OGÓLNA – określa dużą obszerność ruchów we wszystkich stawach kończyn górnych, dolnych i tułowia.
Aby tworzyć silne i trwale fundamenty sprawności fizycznej trzeba kształtować ją od wczesnej młodości.
Ćwiczenia ogólnorozwojowe charakteryzuje wielkie bogactwo form motorycznych. Ćwiczenia o akcencie ogólnorozwojowym dostosowane do potrzeb danej dyscypliny nie posiadają charakterystycznych kompleksów ruchowych żadnej z technik stosowanych w tej dyscyplinie. Możemy nieznacznie próbować aby ćwiczenia zawierały elementy konkretnych dyscyplin, pamiętając jednak o istocie treningu przygotowania fizycznego.
Doświadczenia ze wszystkich dyscyplin sportu potwierdziły, ze młody zawodnik, dysponujący większą sprawnością ogólną, szybciej i dokładniej przyswaja sobie wszystkie elementy techniki wybranej dyscypliny, a w przyszłości osiąga stosunkowo lepsze rezultaty. Kluczowa zasada w treningu przygotowania fizycznego jest zasada równomiernego obciążenia tych samych mięśni lewej jak i prawej strony ciała. Zajęcia ogólnorozwojowe powinno zaczynać się z zawodnikami stosunkowo wcześnie. Już na początku kariery sportowej powinno nauczyć się zawodnika poprawnie biegać, rzucać i skakać. To zagwarantuje prawidłowy rozwój w czasie dalszej kariery sportowej. Warsztat trenera przygotowania fizycznego obejmuje dziesiątki ćwiczeń.
W swojej pracy trener przygotowania fizycznego nie powinien wchodzić na pole pracy trenera specjalistycznego. Dlaczego? Ponieważ musi kształtować wszechstronny rozwój wszystkich cech motorycznych. Powtarzam – wszystkich. Szybkości, siły, gibkości, zręczności, wytrzymałości. Na zajęciach ogólnorozwojowych ważny jest także trening stabilizacji i ćwiczenia rozciągające. Jeśli nastąpi niezrozumienie istoty treningu przygotowania fizycznego mogą pojawić się takie rzeczy :
- tenisista jest najszybszy na 20 m
- tenisista świetnie biega maraton
- tenisista jest rekordzista w wyciskaniu sztangi
- tenisista jest rekordzista w rzucie piłka lekarska 7kg do sufitu na hali
W procentowym ujęciu, proporcje pracy ogólnorozwojowej przypadające na poszczególne części ciała można przedstawić następująco :
- kończyny dolne – 50 %
- kończyny górne – 30 %
- tułów – 20 %
Na zakończenie chciałem przedstawić jak powinny wyglądać proporcje miedzy treningiem przygotowania fizycznego a treningiem specjalistycznym. I tu zdania są mocno podzielone. Z mojego punktu widzenia i z obserwacji jakie prowadzę od wielu lat prasując z tenisistami i koszykarzami uważam, ze idealne są proporcje 50 % – 50 %. Proporcje te mogą być lekko zmienione w zależności od okresu w jakim znajduje się zawodnik. Czy jest to okres przygotowawczy do sezonu lub czy jest to okres startowy.
Autor: Andrzej Penconek
Leave a Comment
You must be logged in to post a comment.